Ajurweda
Ajurweda to uniwersalna wiedza o życiu, traktująca organizm ludzki jako niepodzielną całość. Nie jest Wschodnia ani Zachodnia, starożytna ani współczesna – jest jedna dla wszystkiego co żyje. Jest to nauka, która przez wszechstronne podejście do człowieka zapewnia mu życie w zgodzie i harmonii z naturą, samym sobą oraz z wszechświatem.
Ajurweda - ogolne informacje
(…) jeśli posiada się stosowną wiedzę, ciało ludzkie może świecić jak kryształ i stanowić przejaw nieskończoności.
Bri Maya Tawari
Termin Ajurweda wywodzi się od dwóch sanskryckich słów;Ajus– życie iWeda– wiedza, nauka , co można przetłumaczyć jako „wiedza o życiu”.
Nauka Ajurwedy, podobnie jak nauka Jogi została zapoczątkowana przez wielkich mistrzów i uczonych starożytnych Indii około 5 tysięcy lat temu. Pochodzenie Ajurwedy i Jogi ma wspólne korzenie, obie te nauki odegrały podobną rolę w rozwoju człowieka.
Uwzględnia aspekt fizyczny, emocjonalny, umysłowy i duchowy zdrowia człowieka. Obejmuje wiele metod leczenia począwszy od diety, ziołolecznictwa, aromaterapii, masaży, zaleceń dotyczących stylu życia i pielęgnacji zdrowia, po praktykę jogi i medytacji. Daje człowiekowi w każdej kulturze wiedzę pozwalającą żyć w harmonii zarówno z naturą, jak i z samym sobą.
Według koncepcji Ajurwedy wszystko co istnieje zbudowane jest zprany– głównej energii życiowej, witalnej siły, która przejawia się w postaci pięciu elementówPancha Mahabhuta: eteru, powietrza, ognia, wody i ziemi. Stanowią one model dla wszystkiego, co istnieje we wszechświecie i reprezentują formy materii eterycznej,
lotnej, ognistej, płynnej i stałej, które dostępne są naszym zmysłom i doświadczeniu. Różnią się między sobą polem ekspresji zagęszczenia cząsteczek, z których są stworzone. Eter przejawia ideę połączenia i przestrzeni, powietrze ideę ruchu i czasu, ogień ideę światła i ciepła, woda ideę płynności i życia, ziemia ideę solidności i stabilności.
Ksiazka o ajurwedzie
Mala książeczka o ajurwedzie "Szczypta miłości" jest krótkim przewodnikiem po codziennym życiu. Wiedza w niej zawarta pomoże każdemu w głębszym zrozumieniu samego siebie.
Kto tylko sie na nią otworzy i zechce ja zastosować w praktyce, nie bedzie musiał długo czekać na płynące z niej efekty w postaci lepszego zdrowia, harmonii i wiekszą witalnością.
Treści zawarte w tej książce pochodzą głównie z przekazu ustnego od moich nauczycieli jogi i ajurwedy wybitnych lekarzy, którzy zachowali dawna tradycje i ponadczasowa mądrość.
Wiedza ta służy współczesnemu człowiekowi tak samo, jak sluzyla ludziom przez tysiace lat. Aby ja zrozumieć, należy zrobić dla niej przestrzeń w umyśle i otworzyć serce.
Wata
Charakterystyka typologii Wata
- lekka, szczupła budową ciała
- długa klatka piersiowa
- wąskie ramionami lub biodrami
- słabe trawienie, nieregularne odczuwanie głodu, tendencje do obstrukcji i niedowagi
- głos ostry, miły z tendencją do szybkiego mówienia
- żyje w sposób niezrównoważony
- szybko chodzi, lubi ekscytacje i ciągłe zmiany, pracuje zrywami
- kładzie się spać o różnych porach, a sen ma lekki i przerywany
Ludzie typu Wata są podatni na:
- bezsenność
- nerwicę żołądka
- niepokój, depresje
- skurcze i napięcia mięśni
- zaburzenia jelitowe
- nadciśnienie oraz artretyzm
Zalecenia dla typu Wata to:
- prawidłowy wypoczynek
- regularny tryb życia
- regularne ciepłe posiłki
- unikanie przepracowania
Pitta
Charakterystyka typologii Pitta
- średnia budowa ciała
- nie ma problemów z utrzymaniem prawidłowej wagi
- jasna lub zaczerwieniona skóra
- jasne włosy
- prawidłowe trawienie
- zaostrzone uczucie głodu i pragnienia
- nie przepada za słońcem i upałami
- śpi mocno i umiarkowanie długo
- dominuje u nich siła, nie przepada za słońcem i upałami
Ludzie typologii Pitta podatni są na:
- wysypki
- stany zapalne
- trądzik
- zgagę
- wrzody żołądka
- wczesne łysienie i siwienie włosów
Zalecenia dla typologii Pitta to:
- prowadzenie umiarkowanego stylu życia
- unikanie ostrego jedzenie
- unikanie nadmiernego przebywania na słońcu
Teoria trzech dosh
Manifestacja tej energii w ciele człowieka występuje w postaci trzech bioenergii zwanych dosha:
1. Wata– eter i powietrze,
2. Pitta– ogień i woda,
3. Kapha– woda i ziemia.
Te trzy doshe kierują wszystkimi biologicznymi, psychicznymi i fizjologicznymi funkcjami ciała, umysłu i świadomości.
Rozpoznanie własnej typologii psychosomatycznej, zgodnie z systemem Ajurwedy umożliwia prawidłowe ustalenie diety, aktywności ruchowej, codziennego rytmu dnia, tak aby zapobiegać chorobom. Wata, Pitta, Kapha występują w każdym ludzkim organizmie i w zależności od proporcji (nasilenia) mówimy o typie psychosomatycznym z dominacją jednej, dwóch lub trzech dosh.
Kapha
Charakterystyka typologii Kapha
- mocna budowa ciała
- wytrwałość i duża siła fizyczna
- często z nadwagą
- głos jest miękki, powolny i pociągający
- działają harmonijnie i dość wolno
- odbierani są przez otoczenie, jako osoby spokojne, zrelaksowane o zrównoważonym umyśle
- charakteryzują się tolerancją, uczuciowością i zdolnością do wybaczania
- mają tendencje do popadania w samozadowolenie
Ludzie typu Kapha są podatni na:
- nadwagi
- niedrożnych zatok
- wysokiego poziomu cholesterolu
- alergii
- depresji
- cukrzycy
- astmy, chorób płuc oraz oskrzeli
- bólów głowy i stawów
Zalecenia dla typologii Kapha
- dążenie do zmian, które pobudzają do działania
- unikanie nadmiernego jedzenia
- unikanie snu po posiłku
Szesc smakow
Sześć smaków - Shad rasasto
- Swadu –słodki– zawiera element wody i ziemi
- Amla –kwaśny– zawiera element ognia i ziemi
- Lavana –słony– zawiera element ognia i wody
- Tikta –gorzki– zawiera element eteru (przestrzeni) i powietrza
- Ooshana –ostry– zawiera element powietrza i ognia
- Kashaya –cierpki– zawiera element powietrza i ziemi
Te trzy doshe kierują wszystkimi biologicznymi, psychicznymi i fizjologicznymi funkcjami ciała, umysłu i świadomości.
Rozpoznanie własnej typologii psychosomatycznej, zgodnie z systemem Ajurwedy umożliwia prawidłowe ustalenie diety, aktywności ruchowej, codziennego rytmu dnia, tak aby zapobiegać chorobom. Wata, Pitta, Kapha występują w każdym ludzkim organizmie i w zależności od proporcji (nasilenia) mówimy o typie psychosomatycznym z dominacją jednej, dwóch lub trzech dosh.
Głównym celem Ajurwedy jest uświadomienie człowiekowi tego, że jest jednością sam w sobie a równocześnie integralną częścią wszechświata. Podstawowym założeniem tej nauki jest twierdzenie, żeumysł wywiera głęboki wpływ na ciało, i w związku z tym na nasze zdrowie, a co za tym idzie uwolnienie się od choroby, w znacznym stopniu zależy od stanu świadomości.Według Ajurwedy wszystkie organy i procesy w organizmie mają odpowiedniki kwantowe. Każda pojedyncza komórka wysyła wibracje energii do układu krwionośnego, które zostają przeniesione do serca i mogą być odczytane poprzez puls. Choroba w tym ujęciu jest wynikiem zaburzenia wzoru wibracji kwantowych, które utrzymują ciało w prawidłowym stanie.Wszystko, co jemy, mówimy, myślimy, robimy, widzimy, słyszymy i czujemy wpływa na stan ogólnej równowagi.
Ajurweda określa wartość pożywienia i jego wpływ na organizm człowieka odwołując się do smaków. Każdy z sześciu smaków bezpośrednio przemawia do ciała, przekazuje inną wiadomość i pełni inną funkcję. Według Ayurvedy każdy rodzaj smaku wywiera subtelny wpływ na nasze ciało, umysł i emocje. Może oddziaływać pobudzająco lub wyciszająco, ogrzewać lub ochładzać – może spowodować dobre samopoczucie lub ociężałość. Może nawilżać, osuszać, ściągać, rozpraszać, oczyszczać i wzmacniać.
Wielką sztuką jest umiejętność skomponowania posiłku zawierającego sześć smaków w odpowiednich proporcjach tak, aby mogły oddziaływać na wszystkie poziomy funkcjonowania naszego organizmu.
Ciało reaguje na smak, który poprzez jamę ustną dociera do komórek i działa porzez instynkt. Z chwilą kiedy pożywienie znajdzie się na języku, system nerowy przechwytuje informację jaki smak znajduje się w ustach i wydaje polecenie do żołądka dotyczące wydzielania odpowiednich soków trawiennych, które będą rozkładać pokarm. Ten pierwotny instynkt dotyczy rozróżniania smaków a nie aminokwasów czy węglowodanów, którymi posługuje się współczesna nauka. Dlatego też wydaje się uzasdnione komponowanie potraw uwzględniając wszystkie smaki.
Smak słodki– zapewnia stały rozwój tkanek i płynów, dodaje energii oraz poprawia nastrój – łagodzi gniew i zniecierpliwienie. Rozluźnia ciało. Podnosi element Kapha a obniża Vata i Pitta w ogranizmie.
Smak kwaśny– wzmaga apetyt i poziom kwasowości w organizmie. Odżywia tkanki poza tkanką rozrodczą. Działa ściągająco, rozgrzewa i obniża pragnienie. Podczas trawienia rozpuszcza minerały, co wpływa korzystnie na ich przyswajanie. Dobry dla Vata mniej dla Pitta i Kapha.
Smak słony– zapewnia minerały i płyny. Zatrzymuje wodę w organizmie. Wzmaga AGNI i stymuluje trawienie. W dużych ilościach może powodować ociążałośc, irytację, marazm. W małych ilościach stymuluje i poprawia sprawość umysłu. Wzmaga Kapha i Pitta, obniża Vata.
Smak gorzki– zalecany w małych ilościach, oczyszcza organizm ze złogów i toksyn. Wzmaga Vata a obniża Kapha i Pitta.
Smak cierpki– zapewnia spójność tkanek ma działanie lecznicze i obkurczające. Korzystny dla Pitta i Kapha a dla Vata w małych ilościach. Ma działanie wychładzające.
Smak ostry– działa stymulująco, wzmaga apetyt i stymuluje przemianę materii, usprawnia trawienie i poprawia siły obronne organizmu. Rozgrzewa. Dobry dla Kapha, w małych ilościach dla Vata, unikać dla Pitta.
Zalecane smaki dla równowagi dosh:
Wata:sodki, słony, kwaśny – mniej smaków: ostry, cierpki i gorzki
Pitta: słodki, gorzki, cierpki – mniej smaków: ostry, słony, kwaśny
Kapha: ostry, cierpki, gorzki – mniej smaków: słodki, słony, kwaśny
Trzy jakosci natury
W Ajurwedzie mówimy o 3 gunach:sattva, rajas, tamas– “jakościach natury”, wibracjach energii odnoszących się do całego wszechświata, łącznie z umysłem i ciałem. Pożywienie klasyfikowane jest ze względu na te 3 jakości, rodzaje energii. Jedzenie może mieć charakter sattviczny (lekkie, czyste), rajasowy (rozgrzewające i pobudzające) lub tamasowy (ciężkie, wprowadzające letarg i usypiające):
Jedzenie sattvicznejest lekkostrawne, uszczęśliwia, uspokaja, balansuje i wprowadza zadowolenie w ciele.
Pokarmy sattviczne to m.im.: ziarna zbóż, ryż, warzywa, mleko i przetwory mleczne, sezam, orzechy, dojrzałe owoce, słodkie potrawy (bez białego cukru), ghee (masło klarowane), czy miód, soki, woda źródlana. Sattviczne posiłki są świeżo przygotowane i łagodnie, delikatnie przyprawione.
Jedzenie rajasowepobudza ciało i drażni zmysły.
Pokarmy rajasowe to m.in.: gorzkie, kwaśne, słone, ostre, gorące i suche środki spożywcze, potrawy ostro przyprawione i ciężkostrawne lub odgrzewane czy bezwartościowe, a także kawa i czarna herbata.
Jedzenie tamasowepowoduje ociężałość, zmęczenie i osłabia.
Pokarmy tamasowe to m.in.: wielokrotnie odgrzewane lub zepsute potrawy, mięso, ryby, jajka, czosnek, cebula, grzyby, biała mąka, biały cukier, alkohol i narkotyki. Niedojrzałe owoce lub przejrzałe. Żywność mrożona i puszkowana.
Istotne jest kto przyrządza i gotuje dla nas posiłki – czy ta osoba nas kocha, czy jest zdrowa i czy ma spokojny umysł. Miejsce – kuchnia i otoczenie, w którym się przebywa podczas gotowania powinno być sattviczne, szczególnie czyste o przyjemnym świeżym zapachu. Wskazana jest również spokojna, kojąca muzyka, która swoją wibracją przenika do pożywienia. To wpływa na stan naszego samopoczucia po zjedzeniu posiłku.